Usunięcie WIBOR z kredytu złotówkowego wydaje się nagle jakby możliwe?

WIBOR, to stawka od której uzależnione jest oprocentowanie kredytu złotówkowego.   

Obliczany jest przez podmiot trzeci, GPW Benchmark S.A., lecz dane użyte do jego stworzenia dostarczane są przez banki. W większości, banki komercyjne (9 z 10) oferujące kredyty hipoteczne. 

System, w którym to same banki ustalają własne wynagrodzenie, bo właśnie tym jest wskaźnik referencyjny. To na jego podstawie, tworzona jest wysokość rat odsetkowych kredytów. 

Wygląda na to, że nie tylko nam wydawało się to pachnieć konfliktem interesów. 

Są frankowicze czy będą złotówkowicze? 

Banki bronią się twierdząc, że cały mechanizm jest ściśle obserwowany przez KNF.  Podkreślają także, żé istnieje wielka różnica między sposobem tworzenia WIBORu, a mechanizmem tworzenia tabel kursowych w kredytach frankowych. 

W ten sposób chcą podkreślić, że argumenty ze sporów dotyczących „franków” nie mogą być przenoszone na spory „złotówkowe”.

Transakcje międzybankowe na dłuższe terminy to raczej rzadkość w nowym klimacie finansowym. Już od kilku lat, administrator WIBORu, obliczając wskaźnik polega tylko na deklaracji banków na temat hipotetycznej wysokości oprocentowania transakcji, którą byłyby gotowe zawrzeć. A wraz z brakiem prawdziwych transakcji zawartych na warunkach rynkowych, brak jest rzeczywistych danych. GPW Benchmark S.A. także informuje na swojej stronie,  że “wysokość wskaźnika WIBOR zależy od polityki cenowej podmiotów przekazujących dane, (banki)”. 

Ważne dla “złotówkowiczów”, będzie teraz prześledzenie tego, w jaki sposób banki wprowadziły do umów stawkę WIBOR.  

Krążące w sieci opinie co poniektórych ekspertów o tym, że WIBOR-owicze mają realne szanse wykazania, że postanowienia ich umów odnoszące się do oprocentowania stanowią klauzule abuzywne, wstrząsnęły fundamenty.

W procesie dotyczącym klauzul abuzywnych nie trzeba wykazywać, że doszło do zawyżenia wysokości danych wejściowych, a jedynie trzeba wykazać, że kredytodawca ma potencjalną możliwość manipulowania danymi.

W przypadku umów kredytów hipotecznych w złotówkach, zawartych przez banki, które biorą udział w fixingu WIBOR, wątpliwa jest uczciwość wpływu przedsiębiorcy na wysokość świadczenia konsumenta. 

Także to jak banki “sprzedają” kredyty oparte na zmiennej stopie procentowej zdaje się być niejasne. Konsumenci często nie są jasno poinformowani o ryzyku zmiany wskaęnika WIBOR, a słyszymy także o przypadkach gdzie pracownicy bank, wręcz bagatelizowali ryzyko zmiany oprocentowania, przekonując klientów, że takie “zdarza się raz na milion”.

W orzecznictwo TSUE w procesach o unieważnienie kredytu frankowego, przedkontraktowy obowiązek informacyjny wobec konsumenta jest bardzo istotny. Czy nie jest to podobne?

Banki twierdzą WIBOR ma limit. Czy jest tak naprawdę?

Według sektora bankowego wszystko jest ok, ponieważ WIBOR limituje instytucja odsetek maksymalnych. W takim razie nie można porównywać tego z ryzykiem kursu walut. 

Czy jest to prawda? 

Nam się wydaje, że nie do końca. Dlatego, że WIBOR śledzi kurs stóp procentowych NBP. To znaczy, że gdy Rada Polityki Pieniężnej podwyższa kurs stóp procentowych to i WIBOR idzie w górę, I na odwrót. 

Odsetki maksymalne, na których opierają swoje argumenty banki, stanowią dwukrotność odsetek ustawowych. 

“Odsetki ustawowe stanowią z kolei sumę stopy referencyjnej NBP i 3,5 punktów procentowych. Wobec tego odsetki maksymalne będą zawsze wyższe od WIBOR, niezależnie od tego, czy WIBOR będzie wynosił 1 proc., 5 proc., 100 proc., czy 1000 proc. Ryzyko zmiany stopy procentowej obciążające kredytobiorcę jest nieograniczone, ponieważ odsetki maksymalne zawsze będą wyższe od wskaźnika referencyjnego WIBOR. Z tego powodu nie sposób uznać, że ryzyko wynikające z zastosowania WIBOR jest dla kredytobiorcy ograniczone.” – cyt. Prawp.pl

Procedura ustalania WIBOR to regulamin  

To oznacza, że jeśli bank w umowie o kredyt hipoteczny, zamieszcza odnośnik do regulaminu ustalania WIBOR, to pomimo tego, że nie jest on autorem tego regulaminu art 384 Kodeksu Cywilnego nakazuje doręczenie takowego konsumentowi, jeszcze przed podpisaniem umowy. 

Jeśli takowe przekazanie informacji nie miało miejsca może to zostać zinterpretowane jako niewiążące dla konsumenta. 

Eksperci dopatrują się wielu innych problemów w umowach kredytów złotówkowych. Mówią o klauzulach niedozwolonych i nieprawidłowościach wprowadzenia WIBORU do umów kredytowych przez banki. 

Pomoc F24.pl

My natomiast zachęcamy Państwa to kwestionowania umów złotówkowych. Zapraszamy na BEZPŁATNE analizy umów. Oczywiście nic jeszcze nie jest pewne , ale i tak było lata temu z kredytami walutowymi. Już dziś wiemy, że Frankowicze nie mogą niczego żałować. 

Zapraszamy do kontaktu ! 

68 452 22 16    biuro@f24.pl