Kolejne zapytania frankowe do TSUE

Klauzule niedozwolone znowu na naszych językach. Kolejny polski sąd kieruje zapytanie do TSUE. Na odpowiedź, jak zwykle będziemy musieli trochę poczekać, lecz kiedy ona się pojawi, może przyczynić się do skrócenie czasu rozpatrywania spraw kredytów frankowych.  

O co tym razem zapytał polski sąd

Jak zwykle pytania prejudycjalne nie należy do najprostszych, ale warto przez nie przebrnąć. Tym razem wystąpił z nim Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie (sprawa o sygnaturze C-531/22):

“1) Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich 1 oraz zasady pewności prawa, nie wzruszalności prawomocnych orzeczeń sądowych, skuteczności i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, które przewidują, że sąd krajowy nie może dokonać z urzędu kontroli nieuczciwych warunków zawartych w umowie i wyciągnąć z tego konsekwencji w sytuacji, kiedy prowadzi nadzór nad postępowaniem egzekucyjnym prowadzonym przez komornika sądowego na podstawie prawomocnego i opatrzonego klauzulą wykonalności nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu, w którym nie przeprowadza się dowodów?

2) Czy art. 3 ust. 1, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 8 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, art. 47 Karty praw podstawowych oraz zasady pewności prawa, skuteczności, proporcjonalności i prawa do bycia wysłuchanym przez sąd należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie sądowej wykładni przepisów prawa krajowego, zgodnie z którą wpis nieuczciwego warunku umownego do rejestru klauzul niedozwolonych powoduje uznanie tego warunku za nieuczciwy w każdym postępowaniu z udziałem konsumenta, w tym także:

– co do innego przedsiębiorcy niż ten, przeciwko któremu toczyło się postępowanie o wpis nieuczciwego warunku umownego do rejestru klauzul niedozwolonych,

– co do postanowienia, którego brzmienie nie jest identyczne pod względem językowym, ale posiada taki sam sens i wywołuje jednakowe skutki wobec konsumenta?”

Rejestr to ochrona konsumentów

Rejestr klauzul niedozwolonych ma chronić prawa konsumentów. 

W skrócie, pytanie prejudycjalne zadane TSUE, ma dążyć do wyjaśnienia kwestii tego czy sąd może uznać, że klauzule abuzywne wpisane w rejestr dotyczące konkretnego banku mogą zostać przełożone na sprawę przeciwko bankowi, który w rejestrze pod tym konkretnym wpisem się nie znajduje. A to dlatego, że skutki jakie niesie ze sobą dla konsumenta taka klauzula oraz jej sens w postępowaniu są takie same, lecz mogą być różne pod względem językowym. 

Tak więc, dopuszczenie uznania przez sąd z urzędu w danych postępowaniach klauzul jeszcze nie wpisanych w rejestrze jako niedozwolone, znacznie skróciłoby czas trwania postępowań w sprawach frankowych. 

A jeśli tak jak w wymienionej sprawie, która była podstawą zapytania do TSUE, w wypadku gdy bank uzyskał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, od którego frankowicze się nie odwołali (nie było więc proceduralnych podstaw do badania postanowień umowy przez sąd), czy sądy mają obowiązek badać treść umowy także wtedy, gdy strona nie wykazuje w tym kierunku inicjatywy?

Pomoc F24.pl

Ponieważ Prawa ma każdy z nas, a nie tylko Ci którzy mogą sobie na nie pozwolić, w F24.pl proponujemy BEZPŁATNE analizy umów kredytowych.

Wystarczy do nas napisać lub zadzwonić :

biuro@f24.pl

68 452 22 16